ചിലര്‍ അങ്ങനെയാണ്, നമുക്ക് ഒരുപാട് ചോദിക്കാന്‍ ഉണ്ടെങ്കിലും ഒന്നും ചോദിയ്ക്കാന്‍ അവസരം തരാതെ പൊയ്ക്കളയും..അവളും...നീ ഇപ്പോഴും പണ്ടത്തെ പോലെ പാടാറുണ്ടോ..??
അന്ന് പിരിയുന്ന ദിവസം നീ പാടിയ ആ ഹിന്ദി ഗാനം, ഇടയ്ക്ക് ദൂരെനിന്നു ആരോ പാടുന്നതായി തോന്നാറുണ്ട്.. പക്ഷെ കാതോര്‍ക്കുംപോഴോന്നും കേള്‍കാറില്ല...!!
ഞാന്‍ എത്രമാത്രം നിന്നെ സ്നേഹിച്ചിരുന്നു എന്ന് മനസ്സിലാകുന്നത് ഇപ്പൊഴാണ്..ദൂരെ നിന്ന് നിന്‍റെ ഓര്‍മകള്‍ക്കിടയില്‍ ജീവിക്കുമ്പോള്‍ മാത്രം...!!
വിധിയുടെ ക്രൂരതയ്ക്ക് മുന്നില്‍ പകച്ച് നിന്ന ആള്‍ രൂപങ്ങളായിരുന്നു നാം..
ഞാന്‍ഏതു വാക്കിന്‍റെ നിര്‍വചനതിലാണ് നിന്നെ ഒതുക്കി നിര്‍ത്തേണ്ടത്..??
നിന്നെ കുറിച്ച് ഓര്‍ക്കുമ്പോള്‍ ഒരു കവിത ഓര്‍മയില്‍ വരുന്നു...
" നഷ്ട മോഹങ്ങള്‍ക്ക് മേല്‍ അടയിരിക്കുന്ന പക്ഷി ആണിന്നു ഞാന്‍ കൂട്ടുകാരി..
ആരോ വിരല്‍തുമ്പു കൊണ്ടെന്‍റെ തീരത്ത് മായാത്ത ചിത്രം വരച്ചിടുന്നു...
തിരയെത്ര വന്നുപോയെങ്കിലും തീരത് വരയോന്നു മാഞ്ഞതെയില്ലിത്ര നാള്‍.."
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ